Co trzeba wiedzieć na poziomie A1?

Zestawienie wszystkich struktur gramatycznych, które są konieczne by prowadzić swobodną konwersację na poziomie A1

Na poziomie A1 języka angielskiego, który jest podstawowym poziomem znajomości języka, ważne jest opanowanie kilku kluczowych elementów gramatyki.

Oto najważniejsze z nich:

Czasy:

Present Simple – używany do opisywania faktów, stanów trwałych, czy czynności powtarzających się regularnie. Przykład: „I go to school every day.”
Present Continuous – używany do opisywania czynności odbywających się w chwili obecnej. Przykład: „I am sitting at a desk right now.”
Past Simple – używany do mówienia o czynnościach, które miały miejsce i zakończyły się w przeszłości. Przykład: „I visited Paris last year.”
Future Simple – używany do przewidywania przyszłości lub wyrażania decyzji podjętych w momencie mówienia. Przykład: „I will go to the cinema tomorrow.”

Przysłówki częstotliwości

Opisują, jak często coś się dzieje. Są zazwyczaj umieszczane przed czasownikiem głównym (oprócz czasownika „to be”). Przykłady: „always”, „usually”, „often”, „sometimes”, „rarely”, „never”.

Zaimki:

osobowe – „I, you, he, she, it, we, they” używane w zależności od osoby, liczby i przypadku.
wskazujące – „this, that, these, those” wskazują na osoby lub przedmioty.
dzierżawcze – „my, your, his, her, its, our, their” pokazują przynależność.

Liczebniki

Słowa określające ilość lub kolejność, np. „one, two, three” (liczby główne) lub „first, second, third” (liczby porządkowe).

Rzeczowniki:

liczba mnoga – większość rzeczowników tworzy liczbę mnogą przez dodanie „-s” lub „-es”.
policzalne, niepoliczalne – policzalne mogą mieć liczbę pojedynczą i mnogą, niepoliczalne są zawsze w liczbie pojedynczej.
forma dzierżawcza – dodanie „’s” do rzeczowników w celu pokazania posiadania, np. „John’s book”.

Przyimki:

miejsca – opisują położenie, np. „at, in, on”.
czasu – wskazują na czas, np. „at 5 o’clock, in the morning, on Monday”.
ruchu – wskazują kierunek, np. „to, into, through”.

Czasowniki modalne:

can/can’t – wyrażają zdolność lub możliwość, lub ich brak.
could/couldn’t – przeszła forma „can” lub wyrażenie możliwości.
should/shouldn’t – wyrażają zalecenie, radę.
must/mustn’t – wyrażają konieczność lub zakaz.

Konstrukcje zdaniowe:

podstawowy szyk wyrazów w zdaniu – SVO (Subject-Verb-Object).
be going to – używane do wyrażania zamiaru zrobienia czegoś w przyszłości.
there is/there are – służy do stwierdzania istnienia czegoś.
have got/has got – używane do wyrażania posiadania.
would like – grzeczna forma wyrażenia chęci zrobienia czegoś.

Przedimki a/an/the

a – używane przed słowami rozpoczynającymi się od spółgłoski (np. „a book”, „a car”).
an – używane przed słowami rozpoczynającymi się od samogłoski (np. „an apple”, „an elephant”).
the – przed rzeczownikami, które są już znane rozmówcy lub w sytuacji, gdy istnieje tylko jedna taka rzecz (np. „the sun”, „the president”). Używamy „the” również, gdy mówimy o czymś konkretnym, co zostało już wspomniane w rozmowie.

Każdy z tych punktów gramatycznych pełni kluczową rolę w komunikacji w języku angielskim i wymaga praktyki, aby móc je stosować płynnie i poprawnie.